‘Canto Generalissimo’,

Begin van regelmatig terugkerende, geëngageerde, hartverwarmende Zuid-Amerikaanse muziek in ons koorrepertoire? Verleden, heden én toekomst van een regio die we wereldkundig blijven maken. Werelddeel in beweging… Nog steeds en op vele, uiteenlopende vlakken.

Onze succesvolle kooroptredens die dat vol overgave ten tonele brachten, blijven bij velen van ons publiek nazinderen… Hun enthousiasme, opkomst én appreciatie blijft. Dat negeren zou spijtig en incorrect zijn, is mijn mening. Het geeft het gevoel met het koor op ‘tournee’ te zijn met en naar de ‘Canto-regio’…

 Beide concertlocaties, Sint-Anna-ten-Drieën Antwerpen én Concertgebouw Brugge, liepen aardig en begeesterd vol. Weeral!

Voorbereidingstijd was eerder kort, maar zeer intens. Zowel op repetitie als thuis.

Omdat ‘dCH’ een koor is dat nooit stilzit noch op lauweren rust en dús constant in voorbereidingsmodus voor een ‘project’, diende Pablo en zijn Canto toch uit het figuurlijke ‘stof’ gehaald. Even opfrissen dus, maar dat is buiten Pauls visie daarop gerekend…

De ‘oude’ partituur werd dus gefinetuned tot een nieuwe concertversie. Ik deed dat op de ‘oude’ en spaarde dus de ‘splinternieuwe’ voor een volgende keer.

 Linsey Coppens, Thomas Blondelle en La Passione toonden alom dat ze ‘hun’ koor waardig zijn en tegelijk volmondig blij met de ondersteuning die ze ons vol overgave gaven. Deze zin kan ook anders geschreven worden én vanuit ander perspectief, maar de essentie blijft. Publiek een knappe, begeesterende, muzikale uitvoering geven zoals de componist dat in hart en geest voorzag, jaren geleden en zonder dat hij de muzieknoten in ‘rotsen beitelde’.

 Er werd in het nabije koorverleden al veel geschreven over de ‘Canto-uitvoeringen’, in ons koorforum.

We weten echter dat uitvoeringen NOOIT dezelfde zullen zijn en zéker niet als er een (korte) periode van andere optredens tussen ligt.

 Bijzondere aandacht ook voor de nieuwe lichting koorleden…

Hen gedreven bezig zien/horen tijdens repetities/uitvoeringen, zorgt voor warmte en waardering. Voor de leeuwen worden gegooid en daaruit gesterkt terugkeren. Het kan niet anders dat ‘dCH’ nog steeds gunstige wind in de koorzeilen heeft.

 Zingen, optreden en zorgen dat dat in prima omstandigheden kan verlopen…

Chapeau en DANKUWEL aan alle koorleden die daar mee voor zorgden. Niet enkel met betrekking tot het herschikken én klaarmaken van de concertruimte op LO. Ook met opbreken én her-herschikken van die plaats.

Vele vrijwillige handen, denk- en doewerk, opruimen, creatief-zijn, communicatie-en planningsverantwoordelijkheden, en nog veeeel meer dan dat áchter de schermen.

Het zorgt voor extra eenheid en groepsgevoel.

Speciale noot in het dagorder: “gracias” aan de Spaans-/Zuid-Amerikaanssprekende medemens in ‘dCH’! Zonder haar werden andere woorden uitgesproken en accenten gelegd…

Voor mezelf was het weeral bijzonder deel uit te maken van dit koor en de velen die het een warm en gedegen hart toedragen!

B2 en 3 mogen (mee) zingen doet deugd. Schenkt licht in diepe, geheimzinnige maar warme ‘kelders’. Geeft een bijzondere kijk op alle hogere/ijlere klanken die de hemel zacht kleuren…

 Ongetwijfeld zijn we in hoofd en hart al op weg naar ons volgende ‘project’…

 Succes, doorzetting en plezier, eenieder!

 IvoB26