Nieuw bloed: de nieuwe aspirant leden stellen zichzelf voor

Göran Johansson

Sinds februari 2025 ben ik projectzanger bij de tenoren als T2. Ik ben begonnen met naar de open repetitie te gaan en heb mij voordien voorbereid met de partituur thuis te oefenen. 

Het meezingen met het koor en vooral de tenoren was mij enorm bevallen en zo was ik ingeschreven voor het eerste project met Roelstraete en Mozart Requiem, en nog beter, ik was erdoor bij de auditie.

Ik kom van een muzikale familie en ben de enige waar zang en muziek niet mijn beroep is geworden, maar voor mij wel een leuke hobby. 

Ik ben onder de indruk van de professionele organisatie en omkadering van het koor en de balans tussen de wekelijkse oefeningen, de concerten en de variatie van projecten.

Als je de kans krijgt als projectzanger mee te zingen in een project, inspireert het om goed te oefenen en voor te bereiden voor de repetities en de concerten. Ik wil hier Ann en de overige tenoren graag bedanken voor de ondersteuning in de nodige voorbereidingen, vooral die van Canto General. Deze twee concerten met het orkest en het publiek was een hele mooie ervaring.     

Ik bedank de dirigent, de stemcoach en de collega tenoren naast mij tijdens de audities om mij de kans te geven om met het koor te mogen meezingen in mijn eerste twee projecten. 

Ik kijk nu al uit naar de volgende ervaringen.

Anne Vansteenkiste

Zingen en muziek: een rode draad door mijn leven

Muziek en zingen zijn eigenlijk altijd al een deel van mijn leven geweest. Als achtjarig meisje begon ik aan de muziekschool van Ieper – mijn geboortegrond in het hart van West-Vlaanderen. Het leek vanzelfsprekend: ik zou piano spelen. Mijn grootmoeder was pianiste, dus echt kiezen heb ik volgens mij nooit gedaan 😉.

Tijdens mijn tienerjaren begon het echte koorverhaal, met een beginnend parochiekoor in Sint-Jan, Ieper. Na mijn studies vond ik al snel opnieuw aansluiting bij een koor en een vocaal damesensemble in Gent – de stad waar ik bleef hangen. Door mijn huwelijk met Johan uit Hove belandde ik uiteindelijk in Emblem. Tja, Antwerpenaren keren graag terug naar hun roots…

Tijdens de baby- en kleutertijd van mijn kinderen stond het zingen even op een lager pitje. Maar zodra ze alle drie les volgden aan de academie van Lier, kreeg ook ik weer zin én tijd om opnieuw piano- en zangles te volgen. Het koor Euterpe hoorde bij de opleiding – en zo begon ik opnieuw te zingen.

Rita (S) had me al langer aangespoord om mee te zingen bij deCHORALE. Ik had duidelijk een duwtje in de rug nodig, want de laatste jaren miste ik uitdaging. En nu denk ik: had ik die stap maar eerder gezet! Wat een warme groep, waar je meteen het gevoel krijgt dat je er al jaren bij hoort en wat geniet ik van elke repetitie, telkens een super energieboost!

De twee projecten waaraan ik ondertussen mocht deelnemen zijn voor mij echte hoogtepunten in mijn koorverhaal. Vooral de voorbereiding en uitvoering van de Canto zal me bijblijven: twee maanden intensief oefenen en repeteren, een flinke uitdaging want helemaal nieuw voor mij, maar wat een beloning: de uitvoering was de kers op de taart!

Ik kijk enorm uit naar de toekomstige projecten die ons nog te wachten staan, en hoop me nog vele jaren te kunnen engageren in deze prachtige groep!

Kato Martens

Hoi, ik ben Kato! 

Mijn band met het koor is, hoe zal ik het zeggen... bijna spiritueel van aard. 

Ik ben grootgebracht in een huis waar klassieke muziek in de muur zat: Een vader en nonkels die allemaal meerdere instrumenten spelen, maar vooral mijn oma, dirigente én muzieklerares. Ze leerde me al vroeg over zang en hoe noten kunnen trillen in de lucht! De muziekschool was een logisch gevolg.

Maar dat vond ik verschrikkelijk. Theoretisch notengeploeter, saaie lessen, ingewikkelde partituren - lang heb ik het niet uitgehouden. Maar de drang om te zingen bleef. Die zat blijkbaar dieper dan ik dacht.

Fast forward naar afgelopen winter: mijn mama vertelde enthousiast over het koor van een vriendin van haar. Toevallig bleek het die week net openkoordag. Van timing gesproken! In een dappere opwelling heb ik erna auditie gedaan. En mijn grijns was toch iets groter dan ik verwacht had toen ik mee mocht doen! 

Alleen: bij het koor beginnen is één ding. Blijven is iets anders.

Het niveau ligt hoog. De stukken zijn pittig. En mijn notenkennis bleek stof te hebben verzameld. Maar vanaf dag één werd ik opgevangen door een geweldige machine van mensen: een fantastische zangcoach, een hilarische en zeer getalenteerde pianobegeleider, een dirigent die geen blad voor de mond neemt maar altijd het juiste blad op de pupiter legt. En een enorme kring seniorleden aan wie ik al mijn vragen mocht stellen (en dat waren er wel duizend).

In een veilige omgeving kreeg ik tips en aanmoediging. En beetje bij beetje werd het een verslaving: kibbelen over klinkers, sakkeren op lastige ritmes, het lachen als er iemand knettervals gaat. 

Maar dan — op een goeie dag — komt alles samen. En dan trilt de lucht. 

Met meer dan honderd mensen samen zingen is niet gewoon mooi. Het is magisch. Machtig. Helend, zelfs. Denk meditatiegongen, maar dan in majeur.

Het koor is een engagement waar ik met hart en ziel ben ingestapt. En ik heb er nog geen seconde spijt van gehad.  

Siska Vandersmissen

Ik ben Siska Vandersmissen, onderwijzeres in een school in de Seefhoek in Antwerpen. Muziek is altijd een rode draad geweest in mijn leven. Als kind volgde ik het volledige traject in de muziekschool, met 7 jaar viool en 12 jaar fagot, en zong ik in een amateurkoor. Tijdens mijn tienerjaren vulde ik de vakanties met fagot spelen tijdens orkeststages  zoals Musica ad Mare, I Fiamminghi en Jeugd en Muziek: ervaringen die mijn liefde voor samenspel en muziek nog versterkten. Na een lange pauze ben ik, dankzij mijn broer Jan (bas bij De Chorale), opnieuw in het koorleven gestapt. Hij moedigde me aan om auditie te doen, en zo vond ik de weg terug naar het samen zingen en het ontcijferen van muzikale lijnen. Mijn muzikale smaak is heel breed: van klassiek tot pop, ik geniet van allerlei genres. Ik ben blij dat ik bij De Chorale terechtgekomen ben en kijk ernaar uit om samen muziek te maken!  

't Leven is cabaret!