Noordse klanken in Sint Andries

‘Nordglød’

Een warme oproep van Pat en Inge om op een zaterdagnamiddag het a capellakoor ‘Nordglød’ een hart onder de riem te komen steken viel niet in dovemansoren. DeCHORALE-leden kwamen in dichte drommen afgezakt naar de Sint Andrieskerk in hartje Antwerpen om te horen hoe onze Deense collega’s uit het min of meer hoge noorden het ervan af zouden brengen. 

Nu is 18 oktober nog niet echt het moment om aan Rudolf the Red Nosed Reindeer te denken, laat staat dat er al jingle bells om het hoekje komen fietsen maar dat kon de pret niet drukken. Onder leiding van Karen Erdbolle Madsen kregen we een mooie bloemlezing van Deense componisten, meestal hedendaagse, enkele uit een wat verder verleden. Wel opvallend, de Deense, en bij uitbreiding Scandinavische liefde voor hun eigen muzikanten en tekstschrijvers, zowel hedendaagse als oudere. Is het chauvinisme? Of hebben wij Vlamingen dat misschien net iets te weinig? ‘Food for thought’ zoals dat heet.. 

‘Nordglød’ wil actuele boodschappen overbrengen in een klassiek noordelijk idioom, zo staat in de folder die bij het concert hoorde. ‘De klank weerspiegelt de contrasten die ons in het Noorden omringen. Het licht en het donker. De vreugde en de melancholie.Het kwetsbare en het monumentale’.

'Saenk kun dit hoved, du blomst'

Maar het Nordglød-koor (ik vertaal maar even uit de losse pols als het ‘Noordgloedkoor’) had zijn huiswerk gemaakt en wist ook waar er precies werd opgetreden. En misschien hadden Pat en Inge wel enkele suggesties gedaan. Want naar het eind van het concert toe kregen we twee Vlaamse liederen voorgeschoteld: ‘Als ick u vinde’ van de 16de eeuwse Antwerpse componist Hubertus Waelrant en ‘Ick seg adieu’ uit het liedboek van de Duitse componist en liedboeksamensteller Georg Forster.

Ick seg adieu

‘Ik moest enkele keren fors ingrijpen’ zei Karen Ertbolle Madsen’, de dirigent van het Nordglød Kamerkoor achteraf tijdens de receptiebabbel. ‘Op zeker ogenblik gingen de tenoren tijdens het concert hun eigen koers varen, dus ik moest ze even weer op het juiste spoor brengen’. Die tenoren toch. Overigens is Karen van geen kleintje vervaard. Ze is opgeleid aan het Koninklijk Deens conservatorium en heeft de zangers van ‘Nordglød’ persoonlijk geselecteerd. Ze vertelde dat ze vijf koren leidt. Drie echte amateurkoren en twee die een degelijke muzikale ‘fond’ hebben. In ieder geval een zeer bezielde en bezielende vrouw.

Zo maar een los idee: in Denemarken zijn er vast wel enkele kerken met een behoorlijke akoestiek die een Antwerps koor van een honderdtal leden kunnen herbergen. Nu nog zo’n koor vinden. Of zou Patje, met zijn internationale connecties, o.m. via Up With People, hier soelaas kunnen brengen?