Klinkt wat pretentieus, drammerig, simpel, grootsprakerig of mis begrepen/geschreven love. We doorprikken dat meteen bij aanvang van deze bijdrage.
Keihard repeteren op locaties die eigen zijn ter voorbereiding van ons jaarlijks winteroptreden te velde. In andere uitvoerperiodes zijn dat ook andere oorden. Kwestie van afwisseling én inspiratie bevorderend.
Proces van vallen-en-weer-opstaan in partiturenland. Inleefmodus naar datgene wat het koor te wachten staat en waar het zijn publiek vaak letterlijk naar verwijst. Diverse ‘acts’ on stage, statements in woord, processiegang óf stokstijf. Peinzend, maar alert ingetogen hand vóór de ogen. Drie tellen om op het juiste moment Paul opnieuw in het wit van zijn ogen te kijken…
Afgemeten, doch ook verraderlijke tempowisselingen. Lange afstand skiën op en neer de notenbalken. Bij momenten zelfs schansspringen in Garmisch-Partenkirchen. Rode lichten, gevarendriehoeken én ravijnen na scherp bochtenwerk indien die gemist worden. Tellen, kijken en oren spitsen om de honderdman en zijn cohorte gedisciplineerd te volgen…
Terreinkennis waarbij Thierry Neuville en zijn co-piloot amateurs lijken. Engelen die zomaar neerstrijken én weer opstijgen in hun gouden, handmade outfit.
Koorweekend in Malle dat alweer modus, stand van zaken, teamspirit, opstelling bepaalde voor daaropvolgende repetities.
Experimenteel tweemaal tussen evenveel sopranen mogen en kunnen zingen. Uiteraard een mix die Paul wou uitproberen. Zalig om horen, mixen en voelen hoe dat in duo klinkt met alle andere stemduo’s.
Na Oostmalle aanvoelen dat we weer op weg zijn er iets mooi, warm en beklijvend van te maken enkele maanden later. Grensverleggend werk.
Prima oratoriumkoor dat niet enkel zingt, maar in grote mate ook een groep zangvrienden is. Heel divers is samengesteld wat het in vele opzichten een rijke ‘body’ en persoonlijkheid geeft.
Onze eerste koorreis in de loop van 2025 leidt naar Parijs…
Wachten Notre-Dame en zijn klokkenluider ons op? Misschien zelfs Napoleon…
Het was er weerom allemaal en iedereen leverde er zonder verpinken weeral haar/zijn deel toe bij!
In grote mate ook het publiek.
Dat bleek na de laatste noot…
Enthousiasme om ingetogen blij te blijven, na die uitgesponnen, magistrale achtendertigste ‘Amen’…
Tot slot ‘proficiat én dankuwel’ Paul, Peter én Kristien!
‘Wonderful’!
Ivo (B26)